Wat een mooie karaktereigenschappen, Jip. Hoe mooi hoe mensen je zien.
Ik herken het altijd zorgen voor anderen wel. Ook ik betrap mij er soms op dat ik meer voor anderen zorg dan voor mezelf. Als ik dan voor mezelf kies vind ik mezelf een egoist. Toch merk ik dat ik steeds makkelijker nee zeg of voor mezelf kies. Voor mij is dat een langdurig proces wat wel steeds makkelijker wordt.
Mijn mening geven in gezelschap vind ik vaak lastig. Inderdaad, niemand zit op mijn mening te wachten. Maar, is dat wel zo? Nee, dat is niet zo, vaak vinden mensen dat ik constructieve antwoorden of bijdragen lever. Ook hierin maak ik kleine stapjes voorwaarts.