Bianca, dank voor je antwoord. In kwetsbaarheid ligt juist kracht. Doen alsof trauma je niet raakt heeft mij juist in een diepe put gestort. Pas toen ik echt ging praten en schrijven over mijn trauma’s kon ik ook gaan werken aan herstel. Ik had ook te veel aandacht voor de negatieve gedachten, die overheerste mijn leven. Ik leefde op negatieve energie. Ik kreeg er zelfs een kick van. Negatieve energie voeden met negatieve energie bepaalde mijn leven. Door echt te gaan praten en schrijven over mijn trauma’s kwam ik in contact met mensen die mij hielpen om te herstellen. Dat was niet makkelijk. Deed pijn. Mezelf confronteren met hoe ik in het leven stond. Volhouden en doorzetten heeft mij veel goeds gebracht. Ik heb het negatieve kunnen ombuigen naar positief. En dat voelt veel beter!
