Mijn waarden ken ik goed.
Wat me nu weer heel duidelijk wordt is dat ik met regelmaat rek ervaar in mijn negatieve waarden. En daar vindt mijn denkhoofd wat van… ik mag volgens mijn denkhoofd best wat beter mijn grens aangeven.
Maar ik wéét dat dat wel meevalt.
Voorbeeld. Vernedering staat bij mijn negatieve waarden op 1. Die bewaak ik goed, net als gewelddadigheid. Maar boosheid vind ik lastiger. Als dat zich voordoet bij iemand richting mij, ervaar ik compensatiegedrag bij mezelf. Dan is er toch nog een stem in mij die de lieve vrede wil bewaren en in de oplossing schiet.
